maandag 17 november 2014

Muts!

Mijn nichtje had me gevraagd of ik een leuke muts voor haar wilde haken. Het enige dat ze eigenlijk wist was dat het een beanie moest worden, maar de kleuren bleven een vraagteken. Voor mij is dit natuurlijk wel cruciale informatie, dus na een paar keer extra overleggen kwamen we er uiteindelijk uit. Het moest een lichtblauw met zwarte muts worden. Op zich geen probleem natuurlijk.

Nu wil het patroon dat ik al vrij vroegen steken ga innemen, waar ik zelf al enigszins over twijfelde. Maar goed, als het patroon dat aangeeft, dan zal dat wel kloppen. Je gaat er immers vanuit dat de bedenker van het patroon weet waar hij het over heeft. Ook kwamen er twee steken aan bod die ik zelf nog nooit gehaakt had (maar achteraf helemaal niet moeilijk bleken), namelijk de kreeftensteek en de gerstenkorrel. Dit kostte dus even wat uitzoek- en oefenwerk, maar toen ik ze doorhad verliep het voorspoedig.

Ondanks dat ik bleef twijfelen over de grootte van de muts, ben ik toch maar doorgegaan met haken (mede omdat ik haar beloofd had dat ik hem zondag af zou hebben). Zondagmiddag, vlak voordat we weg moesten, had ik de muts af. Weliswaar zonder label (toch die twijfel), maar ik had hem af. (De labels in mijn tas, mocht de muts wonder boven wonder toch passen).

Omdat zij haar haar in een mooie knot had zitten, hebben we de muts op haar broertje, neefje en daarna zelfs op het nog jongere broertje en neefje gepast, maar hij paste bij niemand! Hij was te klein, te kort en door het zwart zag je de mooie gerstenkorrelsteek ook niet meer. Pff,.. uren haken voor niks geweest! Hoewel de kinderen het vervolgens erg leuk vonden om de muts uit te halen en weer een mooie bol ervan te draaien, zag ik lichtelijk teleurgesteld toe hoe uren werk in tien minuten tot een bolletje veranderde. Dan maar opnieuw beginnen.

Ik heb haar hoofd zelf nog maar eens opgemeten en dat is maar goed ook, want het is toch iets groter dan vooraf doorgegeven. Ook moet de nieuwe muts een lichtere kleur krijgen, zodat ook de steek goed te zien is. Maar het meest belangrijke dat ik geleerd heb... Niet blind een patroon volgen! Zeker niet als je zelf het gevoel hebt dat dat helemaal niet kan wat er staat. Maar ja, het is een kwestie van 'trial and error', en dat kan soms een paar uur kosten, maar zo hebben we wel weer wat geleerd! Toch?

Ik ga aan de slag met muts nummer twee... hopen dat deze wel goed is en ze deze winter nog met een mooie muts en een lekker warm hoofd naar school kan fietsen.

Groetjes, Imke

Geen opmerkingen:

Een reactie posten