Op dinsdagavond ben ik begonnen met de muts voor mijn neefje. Ik wist zijn hoofdomvang, dus ik heb iedere toer gemeten of ik al in de buurt kwam van wat het uiteindelijk moest worden. Omdat ik nogal vast haak, dacht ik dat het geen probleem zou zijn als ik hem in opzet iets groter zou maken, omdat dat later, wanneer de muts vorm krijgt, vaak wat strakker blijkt te worden. (Dat was me immers ook gelukt met de muts voor mijn nichtje.) Zo gezegd, zo gedaan. Ik had 60 steken opgezet en ben vlijtig aan het haken geslagen.
Gisteravond vrolijk doorgegaan, al bleef de muts iets ruim naar mijn idee. Toen ik hem af had (lees: 2 uur later), bleek hij mij zelfs te passen! Mijn neefje is 2,5, dus de muts moet hem te groot zijn geweest. Dan halen we hem maar weer uit. Op zich vind ik dat nooit zo erg, maar ik was al 4x van kleur gewisseld én had al alle draadjes weggewerkt (wat inhoudt dat ik alle eindjes weer moet gaan zoeken en moet proberen om de draad weer los te krijgen. Het enige voordeel wat ik hier altijd in zie is dat ik zeker weet dat de muts niet los gaat tijdens het dragen en/of wassen).
Ik heb de muts afgemaakt op 52 steken en volgens mij is hij nu perfect. Alleen nog de details toevoegen en dan de sjaal gaan haken. En de armbandjes voor mijn nichtjes, want die zie ik ook zaterdag. I love deadlines!
Groetjes, Imke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten