Baby luiaard en de frustratie van een haakster

Op Facebook plaats ik ieder beestje, accessoire of andere creatie die ik maak. Nu werd ik onlangs door een vriendin benaderd met de vraag of ik iets voor haar collega wilde maken. Die collega vindt luiaarden leuk en de vraag was of ik er een kon maken. Zij zou, met andere collega's, een leuk patroon zoeken en dat zou ze mij dan mailen.

Binnen een uurtje had ik al een voorstel in mijn mailbox met de vraag of ik dat specifieke beestje kon maken, en vlak nadat ik positief gereageerd had, kreeg ik het patroon via de mail al binnen.

Alles verliep goed, tot het moment dat ik de oogjes vast moest maken. Ik had oogjes van 14 mm in huis en wilde die ook gebruiken voor de luiaard. Bij het vastmaken kwam ik er echter achter dat de oogjes goed waren, maar de sluitringen (voor achter de veiligheidsoogjes, zodat ze ook nooit meer los gaan) waren te groot. Balen! Ik heb de leverancier gemaild en de situatie uitgelegd. Gelukkig kreeg ik de dag erna al de goede ringetjes geleverd en kon ik de oogjes vastmaken.

Toen de luiaard zo goed als af was, bedacht ik me dat het misschien leuk zou zijn als hij ook daadwerkelijk aan zijn armen en benen opgehangen zou kunnen worden, zoals een echte luiaard. Daarom heb ik voorgesteld hem klittenband te geven tussen zijn voorpoten en zijn achterpoten. Prima idee, al zeg ik het zelf, tot dat ik het moest gaan uitvoeren. Eerst overal gezocht naar klittenband die hiervoor te gebruiken is (wat uiteindelijk bij de bouwmarkt (!!!) gelukt is) en daarna vastmaken aan de handjes en voetjes. Wat een vervelend werk! En pijnlijk ook nog.

Het materiaal, waarvan de achterkant van de klittenband gemaakt is, is zo dik, dat ik er met mijn naald nauwelijks doorheen kwam. Ik heb zeker vier keer onder mijn nagel gestoken (met volle kracht, want de naald moest immers door het dikke materiaal en bij een gebrek aan een vingerhoedje was mijn nagel het hardst binnen handbereik. Stom, stom, stom natuurlijk! (Ik zie nu wel eindelijk het nut in van vingerhoedjes. Misschien is dat geen slechte investering. Hoewel ik nu met een houten knoopje ook goed ben opgeschoten. Er hoeft maar iets stevigs tegen de achterkant van de naald te drukken.) Mijn naald is in ieder geval behoorlijk krom gebogen en kan nu alleen nog gebruikt worden om in bochtjes te werken.).

Toen de klittenband eenmaal vast zat en mijn luiaard echt opgehangen kon worden, was ik toch tevreden. Ik heb direct een foto naar mijn vriendin gestuurd en gelukkig is hij door haar en de andere gevers goedgekeurd. Nu nog hopen dat de ontvanger hem leuk vindt... en dat mijn nagel snel weer geneest.

Groetjes, Imke