Afgelopen weekend heb ik me bezig gehouden met het bakken van wafels voor de hele familie (lees 4 kg) en daar gaat nogal wat tijd in zitten. Een nadeel van wafels bakken vind ik de tijd die je moet wachten tussen het maken van het beslag en het rijzen (30 min) en nogmaals als rolletjes rijzen (30 min). En wat doe je, als fervent haakster, in elke vrije minuut die je hebt? Juist! Ik ben begonnen aan een nieuwe opdracht die ik die middag van mijn moeder kreeg. Binnenkort wordt er een baby'tje geboren in haar vriendenkring en ze wilde graag All-stars geven bij wijze van kraamcadeautje. De deeg stond in de koelkast te rijzen, en ik was al bezig met het eerste zooltje. Na een half uur moesten de rolletjes gemaakt worden, en ook die moesten nog eens een half uur in de koelkast. Dan maar het andere zooltje maken. Tussen het bakken door had ik helaas geen tijd om verder te gaan, maar toen alle wafels klaar waren had ik wel mooi al twee zooltjes klaar en kon ik verder met de rest van het schoentje. Naar mijn eigen verbazing had ik ze dan ook zo af.
Dat zit zo. Ik werk in etappes. Ik maak de zooltjes en werk de draadjes weg. Vervolgens wordt de tong van het schoentje gemaakt en ook daarvan werk ik meteen de draadjes weg, met de gedachte: als ik nu stop, hoef ik daar de volgende keer al niet meer naar te kijken. Daarna heb ik het schoentje zelf gemaakt en alles weggewerkt. Zo ook van schoentje twee. Bij het afwerken van schoentje twee dacht ik: als ik dit af heb stop ik (het werd immers al laat). Het embleem en de labeltjes moeten maar wachten. Toen ik schoentje twee echter ook af had, had ik nog genoeg energie om de emblemen te maken en ook om ze te bevestigen. En om dan te stoppen terwijl ik alleen de labeltjes nog maar hoef vind ik ook onzin... dus zodoende had ik ze (in recordtijd nogwel) toch nog af.
Die avond heb ik mijn moeder nog een foto gestuurd van de All-stars met de vraag of dat was wat ze in gedachte had. Zij was al net zo verbaasd dat ik ze zo snel af had, maar vond ze gelukkig erg leuk geworden. Nu hopen dat de ontvanger er net zo over denkt...
Groetjes, Imke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten